ဥေပကၡာ

ထင္းရူးရြက္တစ္ခ်ိဳ ႔

အိပ္ေရးမ၀တ၀ ေယာင္ရမ္းေနတုန္း

ပ်ားဘုရင္မက ကြဲရွရွမူးယစ္ေနတယ္..

ပူေလာင္ေလာင္ အိုက္စပ္စပ္

အေပၚထပ္က အသံမေပးပဲ ဆင္းလာတဲ့

ေလွကားကိုငါေတြ႔တယ္..

သူ႔ေဘးမွာ ေငြေရာင္မွ်င္မွ်င္ေလးကို

တပတ္လွ်ိခ်ည္ထားလို႔..

စားလက္စ ထမင္းတစ္ခ်ိဳ ႔နဲ႔

အသားတက္စ အက်င့္တစ္ခ်ိဳ ႔

ငါ့မွာရွိတယ္

ခ်ိနဲ႔နုန္းနယ္ေနတဲ့ ၾကယ္ေၾကြ အပ်ိဳတစ္အုပ္က

ငါ့အေသြးအသားေတြနဲ႔မွ

ပလုတ္က်င္းခ်င္လို႔တဲ့...

ပိေတာက္ေတြ ယစ္စင္ေပၚတက္ကရမွ

အခ်ိန္ယႏၲယားေတြ အရွိန္နဲ႔ ခလုတ္တိုက္လဲ

နဂါးေငြ႔တန္းေတြ အေရာင္ေၿပာင္း သစၥာေဖာက္ၾက

လမ္းမီးတိုင္ေတြ အက်င့္ပ်က္ေဖာက္ၿပန္ေနတဲ့

ညၾကီးတစ္ညေပါ့..

နယူတန္ရဲ့ တတိယနိယာမကို

ေမ့ ေမ့ေနတတ္တဲလူ

ဘယ္ကိုသြားရမလဲ...

ေကာက္သင္းတစ္အုပ္စီးေဆာ့ေနတာ

အပယ္ခံၿမက္ရိုင္းေတြအတြက္

ယုတၱိတန္လြန္းပါတယ္

အဆိပ္ခြက္က မ်က္ရည္ခၿပမွ

အဖန္တရာေတေနတဲ့ ေတးသြားတပုဒ္အတြက္

ဆာေလာင္စြာနဲ႔ ၾကိဳးထညိွမိတယ္။

“ဟ..အရင္အတိုင္းပဲေပါ့..

ဘာနဲ႔ေသာက္မွာတုန္း ေမးေနတုန္းပဲလား” ဆိုတဲ့

 သေၿပသီးေရာင္ မ်က္နွာေတြက

တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ ၿပာေခၽြခ်လိုက္တယ္

မီးမညွိရေသးဘူး။ ။

။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

unity

17:09(GMT)

ၾကယ္ေတြစုံတဲ့ည

အမိေၿမက ယိုဖိတ္ခဲ့တာ

စိတ္ဓါတ္ေတြ အခိုင္အမာနဲ႔

နွစ္ပရိေစၧဒေတြ ၾကာလာေတာ့

အၿဖစ္အပ်က္ေတြက မယံုနိုင္စရာ။

အခုေတာ့

ငါမိုးသည္းမွာ ငိုခ်င္းခ်

ေမ်ာလိုက္ရတဲ့ မ်က္ရည္စေတြ

အဆီးအတားမရွိ အနာဂတ္ဆီကို

ဒလေဟာ တသြင္သြင္ေမ်ာလို႔

ငါ့ရင္ေတြ ေမာေနတယ္။

ဒီအေမာေတြ ေပ်ာက္ဖို႔

ကဗ်ာဆရာ ေမာင္သိန္းေဇာ္ရဲ့

ရႈေမွ်ာ္ခင္းထဲမွာ

အေ၀းက လမင္းၾကီးကို

ေငးေမာၾကည့္ရင္းသူ႔ကို အမွီၿပဳတဲ့

ၾကယ္စုေလးေတြကိုလည္း သနားမိတယ္။

လကြယ္ညသန္းေခါင္

မိုးေမွာင္က်ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေပါ့။

ေၾသာ္..

ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း

ဒီေၿမ ဒီေရ ဒီေလွ မၿဖတ္ခင္

ဒို႔အဘိုးအဘြား မွာတမ္းေၿခြတဲ့

စကားလံုးေလးေတြကို အမွတ္ရမိတယ္။

“ကိုယ့္အားကုိယ္ကိုးမွ ကိုယ့္အိုးကိုယ္ကားမယ္

သူမ်ားအားကိုးရင္ သူမ်ားအိုးကားမယ္” တဲ့။

စာသားကေလးပဲ အေမြရလိုက္တယ္

အေ၀းက ၾကယ္စင္စုလည္း

ဒီအေမြေလးကို အမွီၿပဳရင္း

ကိုယ့္အေမွာင္ ကိုယ့္အေရာင္

ကိုယ္ထြန္းေၿပာင္ေအာင္ ထြန္းညွိရင္း

ၾကယ္စံုတဲ့ ညဆီကို

ခ်ီတက္ၾကပါစို႔။

ေလးစားစြာၿဖင့္

unity

21:01(GMT)

ဧရာဝတီ

အို..ခရီးသြားၿမစ္တစ္စင္း

သင္ကား ေၿမာက္အရပ္ဆီမွ ခရီးၿပင္းနွင္ခဲ့၏။

ေတာ္ေတာင္၊လွ်ိဳေၿမာင္၊ေက်ာက္ေဆာင္တို႔သည္ပင္

သင္၏ စြမ္းပကားၿဖင့္ သြားရာလမ္း

ၿဖစ္ခဲ့ၿပန္ေလ၏။

သင္၏ နွလံုးေသြးတို႔ၿဖင့္

ၿမဖဲကတၱီပါ ၀ဲယာလႊမ္းေစ၏။

သင္၏ စြမ္းပကားၿဖင့္

ေထာင္ေသာင္း ခရီးတြင္ေစ၏။

မေလ်ာ္ကန္ေသာ ထိန္းခ်ဳပ္မႈဟူသမွ်အား

မနွစ္ၿမိဳ ႔ေလေသာ ဧရာ၀တီ

သင္၏ ေဒါသမုန္တိုင္းတို႔ၿဖင့္

အတားအဆီးဟူသမွ်

အပိုင္းပိုင္း က်ိဳးပ်က္ခဲ့ၿပန္၏။

သဘာ၀တရား၏ လက္ေဆာင္

စြမ္းပကားတို႔ၿဖင့္ ဧရာ၀တီ

သင္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတရားတို႔အား

ေဒါသမုန္တိုင္းတို႔ၿဖင့္ ေခ်ဖ်က္ၿခင္းငွာ မသင့္ေတာ္

ၿပာလဲ့လဲ့ လႈိုင္းၾကက္ခြပ္တို႔သာ ရႈၿမင္လို၏။

သြားၿမဲေသာ ခရီးသို႔သာ

တသြင္သြင္ စီးဆင္းသြားေလေတာ့

သင္ကား လြတ္ေၿမာက္ခဲ့ေလၿပီတကား။

ဧရာ၀တီ လြတ္ေၿမာက္နိုင္ပါေစ...

ကိုရင္

7:18(GMT)

အားကိုး

နာရီကလည္း တဂ်က္ဂ်က္

ရက္ေတြကလည္း တဖ်က္ဖ်က္

ဒီလိုနဲ႔..ငါၿဖတ္သန္းရင္း

မနက္လင္းတိုင္း နာရီအိုရဲ့ စည္း၀ါးသံ

တစ္ဘက္နံရံက ၾကားေနရတယ္

ဥယ်ာဥ္မွဴး မပ်ိဳးေပမဲ့

ေနရာအေလ်ာက္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာက္ခဲ့ၾကတဲ့

ပိေတာက္ရဲ့ သတၱိကိုေတာ့ ခ်ီးက်ဴးတယ္..။

သာယာလွပေသာ ပန္းခင္းၿဖစ္ဖို႔

တစ္မ်ိဳးတည္းေသာ ပန္းနဲ႔ေတာ့

ဖန္တီးလို႔ ရမည္မထင္

ဒါ့ေၾကာင့္...လိပ္ၿပာတို႔သည္လည္း

အေရာင္အေသြးအဖံုနဲ႔

၀တ္မႈန္ကို စားသံုးေနၾကတယ္

တစ္ခ်ိဳ ႔ကေတာ့ လိုခ်င္တာရဖို႔

ပိုက္ဆံကို အလုပ္ခိုင္းၾက

တစ္ခ်ိဳ ႔ၾကေတာ့ လိုခ်င္တာရဖို႔

ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုက္ဆံရွာေစရင္း

လိုခ်င္တာ တစ္ခ်ိဳ ႔တ၀က္ရသြားမယ္

ငါသိလိုက္တယ္

လူေတြလည္း အေရာင္အေသြးအဖံုဖံုနဲ႔

ဘ၀ကို စားသံုးေနၾကတယ္..။

သကၠရာဇ္ေတြေဆြးေၿမ့ တို႔တစ္ေတြအတြက္

အသက္ေတြရင္းခဲ့တဲ့ လူတစ္ခ်ိဳ ႔ကို ၿပန္လႈပ္ႏိႈး

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ ဂုဏ္ၿပဳရင္း

ဘ၀အတြက္ ငါတို႔ အားကိုးရွာေနၾကတယ္

မွတ္သားဖူးတဲ့ စာတစ္ေၾကာင္းပါ

“ဒီေန႔ ပန္းေၿခာက္က မနက္ၿဖန္ပန္းပင္ၿဖစ္ဖို႔” တဲ့

ရွင္သန္မဲ့ ပန္းတစ္ခ်ိဳ ႔က တကယ္ဆို ေရမွမလိုတာ

ဒါ့ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္တည္း ရွင္သန္ရဲတဲ့

ပိေတာက္ကို အားက်တယ္...။

ရြက္ေၿခာက္က ေလသယ္ရာ ပါတတ္ေပမဲ့

ေအာင္ၿမင္တဲ့ အသီးေၿခာက္ကေတာ့

ေရာက္တဲ့အရပ္မွာ သစ္တပင္ၿဖစ္နိုင္စြမ္းတယ္

တကယ္ဆို...ငါတို႔ေတြက ရြက္ေၿခာက္မွ မဟုတ္တာ

ဘ၀အတြက္ သတၱိရွိရမွာေပါ့...။  ။

ေလးစားစြာၿဖင့္

unity

23.sep.2011(15:34 GMT)

တနဂၤေႏြေန႔မ်ား

တနဂၤေႏြေန႔ဆိုရင္

ေရးလက္စကဗ်ာ အဆံုးမသတ္ၿဖစ္ဘူး။

တိုေတာင္းတဲ့ ဘ၀အတြင္း

ေနထိုင္မႈသင္ရိုးမေက်တဲ့

ငါတို႔လိုလူငယ္ေတြ

အစဥ္အလာေတြက 

အက္ကြဲေၾကာင္းေတြေပၚေၿပးလႊား

ကၽြံမွန္းမသိ ကၽြံေနတဲ့ႏြံထဲ

အမွန္အကန္ဆိုတာေတြက

ရွာလို႔ မေတြ႔ေတာ့ဘူး။

ေပ်ာ္ရာမွာေတာ္သလိုေနရင္း

တနဂၤေႏြေန႔ေတြဆိုရင္

အပ်င္းေၿဖဖို႔ဆိုတာ အေ၀းသား

အၿမည္းအေကာင္းစားေတြနဲ႔

ညေတြကို ေမာ့ေသာက္ေနၾကေလရဲ့။

ဒီသီအိုရီေတြကို

ေၿပာင္းၿပန္လွန္ပစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္း

ငါ့အေတြးနဲ႔ကိုေခါင္းရႈပ္

ဘယ္သူ႔ကိုမွ အၿပစ္မေၿပာခ်င္ေတာ့ဘူး

တနဂၤေႏြေန႔က ေရးလက္စ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

အခုထိေတာ့ အဆံုးမသတ္ၿဖစ္ေသးဘူး။

ကိုရင္

22:13(GMT)